Tijd voor een nieuwe uitdaging.

Zo’n 21 jaar al komen we in het voorjaar naar Oostenrijk voor wat sneeuw- en skipret. 20 jaar daarvan in dezelfde “zimmer frei”. We hebben er de kinderen zien opgroeien, eerste liefjes, meegeleefd met de problemen en pleziertjes van de familie, huwelijken enz. Elk jaar één week. En de andere 51 weken onze eigen problemen en familieperikelen. Ondertussen is het elk jaar een beetje thuiskomen. We hebben de streek zien veranderen, de restaurants zien komen en gaan, nieuwe liften en hotels en algemeen de toeristische nadruk zien verschuiven van “welkom aan onze eettafel” naar “hier is uw appartementje, veel plezier”. Ook in onze tweede thuis in Oostenrijk is vanalles veranderd, gerenoveerd, aangepast, verbouwd. En de gastvrouw en -heer zijn er ook niet jonger op geworden. De dochter die we leerden kennen toen ze achttien was is nu gehuwd, drie kinderen en heeft de zorg voor de gasten grotendeels overgenomen.

Gelukkig is er voorlopig nog een baken van vertrouwen dat al die jaren ongewijzigd is gebleven. Mijn rots in de branding, m’n ijkpunt, mijn rustig hoekje in deze wereld van aprés-ski en teveel bier en eten. Al 20 jaar in dezelfde vorm en kleur, en steeds spic & span, mijn toilet. Traditie en vaste waarde, simpel.

Ik ben geen lezer tijdens mijn dagelijkse bezoekjes aan het kleinste kamertje. En ook de laptop, tablet of smartphone gaan niet mee. Geen moppenboekjes, televisie of stripverhalen. Niets van dat, ik ben een denker en mijmeraar terwijl ik mijn overschotten richting recyclage stuur. En toch is mijn toilet in Oostenrijk erin geslaagd mij de afgelopen 20 jaar enkel bezig te houden met een onoplosbare breinbreker.

Ik ben er na al die jaren niet uitgeraakt en het wordt tijd voor de oplossing. Geen laatste pagina echter waar je kan gaan spieken voor gemoedsrust of een “come and find out next week” aflevering die de wereld en je ego opeens terug tot de juiste proporties herleidt. Nee dus, ondertussen is frustratie mijn deel.

Daarom wil ik het probleem delen met de wereld. Iemand, met kennis van zaken, kan dit oplossen. Ik weet het zeker. Bekijk deze foto zoals ik ze twintig jaar lang één week per jaar, een paar keer per dag bekeek. En probeer de logische en correcte loop van het water in deze radiator uit te vogelen. Een breinbreker als je niks van de chauffage-wetenschap kent. En er zit een onlogische twist aan het oneven aantal verticale buisjes die ik niet heb kunnen oplossen. Wie probeert?

En geef me alsjeblief de oplossing, dan kan ik verder. ’t Is tijd voor een nieuwe toilet uitdaging!

Geef een reactie Reactie annuleren